No actual contexto de crise humanitaria en Gaza, o Bloque Nacionalista Galego (BNG) emitiu un chamado á acción durante a última sesión plenaria, liderado por Lucía Santos Omil, portavoz do grupo municipal no Concello de Marín. Santos destacou a urxencia de abordar de maneira decidida e solidaria a realidade en Gaza, subliñando a necesidade de non pechar os ollos ante o sufrimento do pobo palestino.

A magnitude do problema é evidente, con máis de 17.000 persoas palestinas perdendo a vida como resultado de ataques indiscriminados que deixaron un rastro de destrución en infraestruturas esenciais e vivendas. Iso obrigou a un gran número de persoas a abandonar os seus fogares, sumado á situación crítica dos refuxios da Axencia da ONU para os Refuxiados (UNRWA) e ás difíciles condicións humanitarias que enfronta a poboación palestina.

Santos destacou a necesidade de non pechar os ollos ante o sufrimento do pobo palestino, destacando o compromiso global cos principios fundamentais de igualdade, xustiza e dignidade para todas as persoas, ratificados hai 75 anos na Declaración Universal de Dereitos Humanos. Presentou tamén propostas concretas para abordar a crise humanitaria:

• Exixir o embargo de armas e a ruptura de relacións diplomáticas con Israel por parte do Goberno do Estado español e da Unión Europea.

• Solicitar á Corte Penal Internacional que xulgue ao presidente Netanyahu e ao resto do goberno sionista polo exterminio planificado do pobo palestino.

• Exixir a apertura de corredores humanitarios e o cese permanente do lume en Gaza e Cisxordania, así como o fin dos ataques a Siria e Líbano.

• Instar ao Goberno do Estado e á Xunta de Galiza ao envío urxente de material humanitario a Gaza.

• Exhortar ao Goberno español e a todos os países da UE ao recoñecemento de Palestina como Estado e á garantía de todos os seus dereitos.

Neste contexto, o BNG reafirma o seu compromiso cos dereitos humanos e a dignidade do pobo palestino, instando á comunidade internacional a non permanecer indiferente ante esta traxedia. Faise un chamamento a unirse en accións concretas para aliviar o sufrimento e restaurar a esperanza na rexión, destacando a necesidade urxente de solucións colectivas e solidarias.